Basite indirgeyerek sev beni.

Ve nefret etme olmadığım sabahlardan. Sabahlar güzeldir. Bilirsin yeni bir gün boktan işler filan. Bunu söylerken samimi olmaktan korkuyorum... Beni çantamda çakmak aramaktan kurtaracak gibisin, sigara kokan saçlarımı tiksinmeden öpecek gibisin.. Kendi kötülüğünü düşünüyorsun. Kendi kötülüğüne düşüyorsun.
Hiç olmamış gibi yaptığım kederler gibisin. Dokunmaktan kaçmadığım, kırdığımda yüreğime batırmadan geçmediğim kumdan kaleler gibisin. Neyin içine girersem onun şeklini alırım. Kalıbım olmaktan kaç. Kendini ikiye katlamaktan sakın. Sürekli sana ne yapacağını söylememden nefret et.
Beyninde beslediğin kuşlar dağılmıyorsa ben tellerine konunca lütfen beni unut. Ben bu olmak istemiyorumken bu oldum. Sen olma!
çiğdem.