artık tek bir yaram kalmadı

“utanmasam ağlayacağım”

Ben yaptım. Utanmadım ağladım. Hem niye utanacakmışım canım. Melekler yüzüme işedi derim.
Uçurtmayı vurmasınlar da ki diyalog geldi aklıma şimdi böyle söyleyince
-ben işemedim, miki işedi.

Herkesin bir mikisi olmalı. İşeyince üzerine atabileceği. Bu arada bir şey anlatmıyorum ben okumayı kesebilirsin. Tek yapabildiğim bu benim. Laf kalabalığı. Susarak çok şey anlatabilirdim. Ama siz anlamazdınız. Kelimelere ihtiyacı olmayan insanları dillerinden öpmek isterdim. Ah ne iğrencim ne pisim tükürüklü değil mi? Aklınıza ilk gelen bu olsa gerek. İnsan kendi salgıladığı sıvıdan iğrenir mi? İğreniriz.
Tanrının salgıladığı sıvılardan iğreniyorum öyleyse.
-Hayat ne tuhaf evren filan.
-Hı ya tabi. Bir de bu kısmı var.
Evrenin içine edeyim. Beyninizin de. Ah ben ne dedim. Pardon.
Sadece biraz düştüm.

ruhumu sever gibi çitileyip tek mandalla beni de ipe astınız ya.
var olun <3
artık tek bir yaram kalmadı.

Çiğdem Taş