protez bir duygunun teknolojik açılımı

protez bir duygunun teknolojik açılımı
bir yeni mesaj alındı'özledim'

her aşkın bir yangın çıkışı olmalı
kapısında 'kerpetenle sökülen acılar cehennemine hoşgeldiniz' yazan
ıslak aşkları çalınırken kaldırımların
mazgallardan akan salt yalnızlık yanıltmasın seni
bütün dillere çevrilmiş bir yalandır aşk

uyruğu yabancı kadınları saçlarından öpme sakın
dilimin altında saklı
antik kent duvarlarında asılı kalan şarkılar
bütün organlarım bir sırra nailken
gözlerim yanıltmasın seni
bütün bedenleri esir almış arzudur aşk

jiletin iki dudak arasına ayraç edildiği
ve küfrün erdem sayıldığı ülkelerin
şiirleri çalınmış şairler mezarlığına atılmış kordon bağım
Paslı bir bedene çivi gibi çakılma arzuna elbette saygım var
ama
kan akıtan ülkeler politikasını çek üzerimden
nükleer sevişmeyle kazanılmaz ruh

İnsanlar, insanlıklarını geliştirdi
artık üst sürüm yalanları var
kağıtlara küfretmeye başladığından beri şairler
kasıt aradı kadın, yaradılışında
Sabrına sebep ezberlediği küfürleri
Peygamberleri, ayetleri
Annesini unuttu

Adam
içine atılmış ne kadar kelime varsa
süsledi püsledi şiir dedi adına
ruhunu kelimelerle tatmin etti
sevişti tatmin olmadı
başka delikler aradı saklanacak
saklandığı yerden
kafasını çıkardığı anda aşk ezdi başını

‘Bil ki eskisi kadar sevmiyorum annesini öldüren çocukları’ dedi kadın

Adam sustu.

Tanrı sustu.

Aşkın ihlalinden yargı giymedi sancılar
İki kişilik yataklarda yalnız yatan insanlar
Eşit acılara sahiptir ilkesi
Benimsendiğinden beri
Mesafesi kısaltıldı düşüncelerin
Maneviyat toplum ayıbı oldu
Uçak parası yetmedi
Hem daha denizler vardı aşılacak

Ülkeler coğrafyası
Yaralarla belirtilmeli haritalarda
Dünya bir yaradır tanrının nazarında

Mesafelerin yalnızlıkla aldatıldığı
Kadın ve adam seslerinin peydahı bendeki bencillik
Damarlarımdan kan nakli şah damarına
Mat ederken ben bir duyguyu daha
Yenerken kendimi

Tanrı bana dedi ki :
‘madde 0987 gereği tereddürsüz teslimiyet ve benzeri suçlar işlemiş ruhlar tenden sınır dışı edilir.’

Tenler bir kere ölür sevgilim
Ben ölüp ölüp dirildiğime göre
Bir yalnızı, yanlış yapıyoruz.

Uçurumun kenarında
Sallanıp duran yalnızlığına
Tuzak kurup
Dudaklarıma düşürmeyi isterdim seni
Tereddürsüz düşerdin

Ama
ben tuzak kurmam
Sen uzak kalırsın
Mesafeler keskin bir acıyla keser gövdemizi
Kanarız

Tanrıya dedim ki :
‘Şimdi en çok avuçlarına ihtiyacım var!’

Mesafeleri çekti aramızdan tanrı
Şimdi bana üç yıl iki ay beş adam yalnızlığı uzaktasın

Protez bacakları söküldü evrenin
Dünyanın uydusu mu?

Cehenneme atılmış bir şiirde yandı.


Çiğdem Taş