Rivayet

UYARI -okuyupta şiirin içinden kendine bir cümle seçmeyen bu şiiri bire bir yaşar-

Ansiklopedik bilgilere göre sevgilim
anason kokan cesetlerdik
dibine çay pisliği döktüğüm pembe petunyam
kelimelerini bir çingeneye giydir
rivayete göre bir çingene
ceviz ağacından bir tabut çakacak saçlarıma
patika saydığım kirpiklerinden düşüp irkileceğim
Tanrıyı sen öldüreceksin, ben gömeceğim!

Ayrı şeritlerde ters yöne hareket eden iki aracın bariyerleri aşıp
çaprışması kadar enteresan olacak gözlerimizin çakışması
frene basamadan çarpılacaksın
estetikli duyguların dikişleri açılacak
üstü kapalı bir sevişmede iltihap kapacak
takvim yaprağı arkasından doğmamış çocuklarına isimler bulacaksın
nikotin kokan ağzınla beni son kez öpüp gideceksin
ciğeri beş para etmez bir adamın hasretine gebe kalacak gün
sen gelene kadar kendi rahmini kemirecek yalanlar
hınçla adamı yırtılıp yalnız bırakılmış kadın resimlerini
rengi kırmızı olan herşeyi
Ve herşeyi
annesi olmayan çocuklara bağışlayacak dün
Ve sen tanrının ellerini kıracaksın!

-bu şiir iyi insanlara göre değildir-

Gözlerinin usuna düşmüş ve orada kalmış göçebe yıldızı kaydır
Ağaçlar bile sızdırır gövdelerindeki kederi
Gözlerim dolu dolu ağırlaşmış boşalmıyor
Gel de sözlerinle becer beni
hastalıklı bir beynin tümörü olmayı ben seçmedim
şimdi hangi masaya yatsan...
a)ölürsün
b)ölmezsin
c)katlanır sancıların, birlikte kanarız
d)hiç biri
(cevap:bu bir soru değildi üzgünüz hiç birşey kazanmadınız)

-bu şiirden artık çıkış yok-

halbuki ruh ölçüleri beden ölçülerine uymaz
biz bunu ne zamandan beri meslek edindik sevgili
içimize atılmış ne kadar kelime varsa
süsledik püsledik şiir dedik adına
ruhlarımızı kelimelerle tatmin ettik
bedenlerimizi seviştirdik tatmin olmadık
başka delikler aradık saklanacak
saklandığımız yerden
kafamızı çıkardığımız anda aşk ezdi başımızı

-hala okumaya devam ediyorsan-

bil ki
eskisi kadar sevmiyorum annesini öldüren çocukları.
Çiğdem Taş