Aslında seni tanıyorum
Ben doğmadan çok önce karşılaştık
O zamanlar sen yediği ekmek kırıntılarını kuşlara bırakan küçük bir çocuktun
Bense sapanınla attığın taşlardan biriyle vurulan minik bir kuş
Sonra içine oturan hüzün oldum
Anlayamazdın
Çocuktun
İlk tanışmamız böyle olmuştu
Sonrasında defalarca karşılaştık seninle
Bayramda çaldığın kapılardan birini açan bir kadının sunduğu bayram sevinciydim
Bayramlar bitti
Büyüdün
Yoruldun
Anladın
Bir gün yürüdüğün yolda sana çarpıp özürleri azına tıkanan bir kadın vardı ya o bendim
Acelen vardı bana gidiyordun
Konuşmamıza fırsat vermedin
Ama
Sonrasında defalarca karşılaştık yine seninle
Ben doğmadan çok önce
Gizli günahlarıydım beni tanıdığını sanan adamların
Yalanladım
Çünkü doğruydu yokluğum
Yoktum
Daha doğmamıştım bile...
Çiğdem Taş
23 .06. 2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder