evler kırıldı.
annem pencereden bakıp olsa olsa bir şairdir bu olmadı şiir dedi. yok dedim anne bir şiir bir sokağı sökemez. yerle bağlantısı yok bunun. bak gök sallanıyor. birazdan düşer üzerimize dedim. düş'tü...
kırıntı değildi bu kez göğüslerimin arasından sütyenime dökülen. Dudakları döküldü. bir daha görmedim yüzünü. etekleri havada süzüldü gökten. bu sefer olmaz dedim bu sokak olmaz. annem olsa olsa bir yanılgı bu dedi. anne dedim 'gök. annem sustu.
ruhumu götürdü bu kez. beden kaldım iki bacaklı. ten verebilirdim. olmaz dedi. anne dedim, anne beni yeniden doğur. olmaz dedi. saklandım kendi rahmime. elbet bulur dedim bir peygamber beni. bulmadı. ezbere bildiğim ayetleri unuttum. peygamberleri unuttum. annemi unuttum.
evler kırıldı.
taşların altından çıktı saç tellerim. düşen ilk dişim. o hep bahçeye işerdi. yapma derdim çarpılıcaz. üzerine sofra bezi silkerdi annem. çiçek dikerdi. ben çamurdan pastalar yapardım. tırnaklarımın arası çamur dolardı. yıkardı annem. zaman dolardı. yıkardı annem. ten dolardı. yıkardı annem. boş kalmadı tırnak altlarım. şeytanım boldu.
ikimize has bir dilimiz var 'alfabem eliften ibaret' dedi. hemen onu oracıkta sevdim. gülüşümü tekmeledi gam'zem öldü. kağıttan adamlar kesti annem. 'bu sefer' dedi. 'bu sefer'
'bu sefer ne anne' dedim. 'yer' dedi. 'gökle bağlantısı yok bunun. bak yer sallanıyor. birazdan düşeriz.' dedi. düş'tük...
evler kırıldı.
Çiğdem Taş
http://www.dailymotion.com/video/xbjc6j_yebnem-ferah-ystiklal-caddesi-kadar_music
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder